In 2002 zag ik Tenzin Wangyal Rinpoche voor het eerst in Amsterdam. Hij gaf onderricht vanuit de Moeder Tantra; voor mij was veel nieuw. Ik was onder de indruk van zijn toegankelijke manier van lesgeven en van de sfeer tijdens het seminar: iedereen is welkom.

Door de jaren heen werd mij helder hoe vergankelijk dit leven is, en tegelijkertijd hoe kostbaar het is. In Rinpoche’s onderricht wisselen ernst en humor elkaar af, en hij verwijst mij steeds weer terug naar mijzelf: in mijn dagelijks leven bevindt zich het meest belangrijke werk.

Dankbaar ben ik voor de kansen die ik door dit onderricht heb gekregen, om mijzelf en andere mensen beter te leren kennen. Om te durven kijken naar wat ik  eerder als te moeilijk zag. En daarin iets van bevrijding te ontdekken.

In alles en iedereen is een licht aanwezig. Dat licht met plezier samen delen zie ik als de taak die mij in mijn voorzittersrol gegeven is.