In 1961 is Tenzin Wangyal Rinpoche geboren in Amritsar, Noordwest India. Zijn vader en moeder komen uit verschillende delen van Tibet en zijn via Nepal naar India gevlucht tijdens de culturele revolutie. Zijn vader was een Nyingmapa ‘Dunglu Lama’ en zijn naam was Shampa Tentar. Zijn moeder heette Yeshe Lhamo, zij was een bönpo afkomstig uit een voorname familie in het böndistrict Hor. Tenzin Wangyal Rinpoche ging naar de Tibetaanse Treling Kasangkleuterschool in Simla, Noord- India. Toen deze school gesloten werd, ging hij naar een Christelijke school.
Na de dood van zijn vader trouwt zijn moeder opnieuw, nu met een bönlama. Eerst krijgt hij onderricht bij de Kagyupa’s die hem de naam Jigme Dorje geven. Daarna wordt hij naar Doljani, Noord India gestuurd, naar een Tibetaans böndorp. Na een week wordt hij novice in het klooster waar hij twee begeleiders krijgt. Lungkar Gelok die hem basisonderricht geeft zoals lezen en schrijven en die ook voor zijn maaltijden en kleren zorgt en zijn leraar Lungkar Gelong die hem verschillende handschriften leert schrijven en de gebeden en aanroepingen leert. Lungkar Gelong is een ‘geshe Lharampa’; de hoogste graad van geshe. Geshe Gelok wordt zijn belangrijkste leraar tijdens zijn studie voor geshe.
Lopon Sangye Tenzin Rinpoche onderricht hem in de Zhang Zhung Nyan Gyud. Zijn onderwijs is helder en direct waardoor hij zonder veel woorden te gebruiken de dingen begrijpelijk maakt. Het formele dzogchen onderricht heeft Rinpoche van hem ontvangen. Lopon Sangye Tenzin Rinpoche herkent de tienjarige jongen als de reïncarnatie van de beroemde meester Khyung Tul Rinpoche, een bekende meditatiemeester, leraar, wetenschapper en genezer die stierf halverwege de twintigste eeuw. Aan het einde van zijn leven onderricht Lopon Sangye Tenzin Rinpoche nog de Zhang Zhung Nyan Gyud aan de hand van de biografieën van de meesters van deze traditie. Dan draagt hij het onderricht over aan Lopon Tenzin Namdak Rinpoche. Hij sterft in 1977. Met het geld dat Lopon Sangye Tenzin Rinpoche nalaat, wordt een school voor dialectiek opgericht waar studenten de graad van geshe kunnen halen. Tenzin Wangyal Rinpoche wordt door Lopon Tenzin Namdak Rinpoche in zijn huis opgenomen. Ze slapen in dezelfde kamer en Lopon Tenzin Namdak Rinpoche is vader en moeder tegelijk voor hem; hij kookt en verstelt zijn kleren. Eerst woont hij er alleen, later komt er ook een oudere monnik wonen: Abo Tashi Tsering. Vervolgens komen er nog drie jonge monniken wonen waaronder Geshe Nyingma Wangyal.
Vanaf zijn adolescentie tot zijn volwassenheid woont Tenzin Wangyal Rinpoche in dit huis wat hij als een buitengewone en fijne manier van opgroeien ziet, zowel emotioneel als spiritueel. Tenzin Wangyal Rinpoche doet zijn donkere retraite in de voorraadkamer van Lopon Tenzin Namdak. Tijdens deze retraite heeft hij, naar zijn zeggen, vele dingen van zichzelf gezuiverd en zijn helderheid en oefenpraktijk verder ontwikkeld.
1983 Komt Tenzin Wangyal Rinpoche voor het eerst naar het Westen in een dansgroep voor bönpo dansers. Waar hij leiding aan geeft en aan deelneemt.
1986 Behaalt hij de graad van geshe op de Bön Dialectische School van het Menri klooster in Doljani.
1988 Vertrekt Tenzin Wangyal Rinpoche naar Italië om dzogchenonderricht te geven. Hij komt op invitatie van Namkai Norbu Rinpoche. Na drie maanden vertrekt hij naar Zweden om seminars te geven en om aan zijn proefschrift te werken. Hij wil meer leren over de Westerse cultuur en psychologie en ook samenwerken met de dzogchengemeenschap. Later komt hij weer terug in Italië.
1991 Ontvangt hij een Rockefeller Fellowship aan de Rice University in Houston, Texas, waar hij zijn onderzoek naar vroeg Bön tantrische godinnen en hun relatie met de boeddhistische tradities in oud Tibet voortzet. Hij verkrijgt een tweede Rockefeller Fellowship in 1993 als de Rice University hem opnieuw uitnodigt om gedurende het voorjaarssemester onderwijs te geven.
1992 Richt hij Ligmincha Institute in Charlottesville, VA op. Een non-profit organisatie met als doel de oude leringen, kunst, wetenschap, taal en literatuur van Tibet en Zhang Zhung te behouden voor toekomstige generaties.
1994 Ontvangt hij een fonds van de National Endowment for the Humanities teneinde het onderzoek naar de logica en de filosofische aspecten van de bontraditie voort te zetten. Het resultaat hiervan verschijnt in 2006 met de publicatie van de wetenschappelijke tekst: Unbounded Wholeness: Dzogchen, Bön and the Logic of the Nonconceptual (Oxford University Press, 2006), geschreven met Anne Carolyn Klein, voorzitter van religieuze studies in Rice.
In 1994 is hij ook te zien op Discovery Channel, waar hij de principes van de Tibetaanse droomyoga uitlegt als onderdeel van een driedelige serie getiteld: ‘The power of Dreams’.
1998 Richt Rinpoche het Serenity Ridge Retreat Center op in de Bergen van Nelson County, VA, 30 minuten ten Zuiden van Charlottesville.
1999 Komt Tenzin Wangyal Rinpoche voor het eerst naar Nederland.
In 2004 trouwt Tenzin Wangyal Rinpoche met Tsering Wangmo, zus van Lama Sonam Khemsar Rinpoche (lineage holder van de bönkloosters Pungmo Gon en Lhari Nyiphug in Tibet en grondlegger van het Tibetaanse Yungdrung Bön Instituut, Engeland).
In 2005 wordt hun zoon geboren, Senghe. Ze wonen in Charlottesville, VA, niet ver van het Ligmincha instituut.
2006 Kondigt hij tijdens een zomerretreat in Buchenau, Duitsland aan dat hij land gaat aankopen om het Lishu Instituut op te richten, een school vlakbij Dehradun, India waar Westerse studenten de mogelijkheid krijgen om hun kennis en ervaring met de bontraditie te continueren te verdiepen.
In 2008 wordt het land voor het Lishu Instituut ingewijd.
2011 Senghe Wangyal wordt in het Triten Norbu klooster getroond na herkend te zijn als reïncarnatie van de vijftiende abt van het Menri klooster in Tibet.
Vandaag de dag wijdt Rinpoche zijn leven aan het behouden van de bönboedhistische traditie door wereldwijd onderricht te geven, teksten te vertalen en te publiceren en door het opzetten van centra. Hij geeft deze oude traditie door als een levende, authentieke en zeer wijze leer. Deze maakt hij voor ons Westerlingen bereikbaar en begrijpelijk.